اسپیرومتری نوعی تست عملکرد ریوی (PFT)، یک روش غیر تهاجمی است که می تواند اطلاعاتی در مورد عملکرد ریه های شما ارائه دهد. این اندازه گیری می کند که هوای بازدم (بازدم) چقدر و با چه سرعتی در حین تنفس در یک لوله حرکت می کند.
اسپیرومتری برای تشخیص بیماری‌های تنفسی مانند آسم و نظارت بر بیماری‌های ریوی برای ارزیابی عملکرد درمان استفاده می‌شود.
اسپیرومتری جنبه های کلیدی عملکرد ریوی (ریه) را اندازه گیری می کند. این آزمایش می‌تواند نقش مهمی در ارزیابی بسیاری از مشکلات ریوی داشته باشد و معمولاً توسط متخصص ریه، پزشکی که در درمان بیماری‌های تنفسی تخصص دارد، تجویز می‌شود.
این می تواند به تعیین اینکه آیا یک وضعیت ریه انسدادی (که در آن بازدم مختل می شود) یا محدود کننده (که در آن دم مختل می شود) کمک می کند.
اسپیرومتری به ندرت به تنهایی برای تشخیص بیماری ریوی استفاده می شود. معمولاً با سایر یافته‌ها مانند معاینه فیزیکی، بررسی تاریخچه پزشکی و آزمایش‌های تصویربرداری ترکیب می‌شود تا به تشخیص برسد.
اسپیرومتری همچنین برای ارزیابی اینکه آیا بیماری های ریوی در حال بهبود، بدتر شدن یا ثابت ماندن هستند مفید است. این می تواند به تعیین اینکه آیا یک درمان موثر است یا نیاز به اصلاح دارد کمک کند.
اسپیرومتری همچنین ممکن است قبل از جراحی سرطان ریه برای پیش‌بینی نحوه عملکرد ریه‌ها پس از برداشتن بخشی یا لوب ریه استفاده شود.
اسپیرومتری روشی بسیار ایمن است، اما ممکن است در حین انجام تنفس های سریع و عمیق که مورد نیاز است، دچار تنگی نفس یا کمی سبکی سر شوید.
همچنین ممکن است سرفه را تجربه کنید. این علائم طبیعی هستند و به ندرت باعث نگرانی می شوند.افراد مبتلا به آسم در معرض خطر کمی برای حمله آسم در طول اسپیرومتری قرار دارند. در چنین مواردی، فعالیت می تواند باعث مشکلات تنفسی موقت، ناگهانی و شدید شود.
